Sunday, June 15, 2014
කුඩා තරුවක් මගෙ අහස මත ඇලෙව්වා මං එළිය දෙන්නට
යුගෙන් යුගයට පෙමැයි මලිගිය මල් වැලක් සේ වැළඳගන්නද
නුඹෙන් හිස් වුණු හිතේ ඉඩ කඩ නොදී මලකට තනි රකින්නද
ඒත් සොඳුරිය එපා යැයි නුඹ මඟ දමා ගිය පෙමක දුක විඳ
කුඩා තරුවක් මගෙ අහස මත ඇලෙව්වා මං එළිය දෙන්නට
ඇගේ ඇස මත අගී සනහස දුලන විට අන් උවම් කුමටද
මගේ යැයි එක සිතින් සිපගෙන ඇගේ සෙනෙහස විඳිනවා මම
හමුවුවත් යන මඟ තොටක ඔබ කුඩා මතකෙක තිගැස්මක් මිස
විලේ විල් දිය ඇඳි ඉරක් තරමකටවත් ඔබ රැඳෙන්නේ නැත
Picture - Eugene de Blaas
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment