මුහුදු සිංහයින්, මුහුදු සමනලුන් කොරල් පර ඈතට ගිහින්
මහ සමුදුරත් දැන් ඉකිගසන වැළපුමක්
හෝ හෝ කියා
ඔබේ මුදු කන් පෙති පවා
සමුදුරෙහි ගායනාවට බිහිරි වෙලා
සර සර හඬ නඟන මුහුදු ලිහිණන් පවා
තටු සලන දුක රැගෙන ඈතට ගියා
විස දියෙන් මහ මුහුද නැහැවුණා
හුස්ම ගන්නට පවා බැරි වුණා
විනිවිද පෙනෙන මුහුදක කිරි කවඩි සිනා
කතන්දරයක මුතු බෙල්ලො තනි වුණා
විසල් සමුදුරක් ඕනෑ කියා
ලියූ එළිසම කවිය විසිරුණා
- ෂසිකා අමාලි මුණසිංහ