Sunday, March 3, 2013

මිය යන විට ඈ කීවේ

Ophelia, Portrait of Suzanne Reichenberg

ඈ මිය ගියා
හංස විලේ දියෙහි ගිලී
මිය යන විට ඈ කීවේ
මැන්ඩලීනයක් හඬන්නා මෙන්
ඇගේ ආලය හඬන බව වේ

සරත් සමයේ තැනක ගිලිහී
විලට වැටි පත් දරා වැළපී
සුසුම් ගිලිහෙන විටදී කැලතී
රවුම් මැවුවා විලේ රැළිතී
එවන් රවුමක නිසංසල වී
හද ගැඹර මෙන් පත්ල සිඹිමින්
අවසන් ම පද ගැහුණු ස්වරයෙන්
මේපල් පෑ කහ දෑස කීවේ
ඇගේ ආලය හඬන බව වේ

වලා විල දිය රැඳෙන පරිදී
ගලා යන දිය නොරැඳෙනා බව
වහා තේරුම් ගත්තු විලසින්
වතාවේ අවසන් ම ඇය කීවේ
ඇගේ ආලය රිදුණු බව වේ
තව ම පණ නල ගැසෙන බව වේ

pic. -Lucien Lévy Dhurmer, French, 1865 - 1953, 

"Ophelia, Portrait of Suzanne Reichenberg

4 comments:

  1. වලා විල දිය නොරැදුනාවේ
    ගලා යන දිය නොරැදුනාවේ
    පලා ගිය ආලය ගියාවේ
    අතීතය ගෙවිලා ගියාවේ.

    ගෙවුනු කාලය නොගත් හැකිමය
    රිදුම් දුන් හේතුත් මැකේවිය
    වහා තේරුම් ගැනුම මැනවිය
    සියළු දේ පාලනය නොහැකිය

    පසක් කල විට
    ලොවේ ඇති තතු
    නැවතුමත් ඇත
    අපේ සිත ලඟ

    ReplyDelete
  2. වලා විල දිය නොරැඳුනාවේ
    ගලා යන දිය නොරැඳුනාවේ
    පලා යන ආලය ගියාවේ
    වැටෙන කඳුළැල් වියැකුනාවේ


    වහා තේරුම් ගන්න මේ දෙය
    ලොවේ නැත කිසි දෙයක් ඉස්තිර.
    රිදෙන ආලය පවා මේ ලෙස
    නොවේ ඉස්තිර, වෙනස්වේ එය..


    පසක් කලවිට ලොවෙහි අස්තිර
    පලා යනු ඇත හදෙහි රිදුමද
    නැවත කිසිවිට නොරිදෙනා ලෙස
    සෙමින් හදවත පුබුදු වනු ඇත.





    ReplyDelete