පූජියාමාව වියරු වී
සකුරා වසන්තය
ලෙයින් තෙත් විය
බුර බුරා නැගෙන ගිනි දැල්
වික්කේ පනමකටය
හදවතේ යශෝ ගීතය
හැකිළිණි විලිබරව
යසෝදරා වත
ඔළුව දණ මත ඔබා ගෙන
කොහි පලා ගියෙහි
මහා සිදුහත් තෙම
මියැදුණිද අනෝමාවෙහි ගිලී
එතෙර වනු නොහැකිව
ගං ඉවුර මත සිටී ඔහු
මහ දියඹ දෙස බලා ගෙන
හැකිළිණි විලිබරව
යසෝදරා වත
බුර බුරා නැගේ ගිනි දැල්
වසා සිය නිරුවත
දෙව්දතුන් විවර කොට
අවසන්ය තෙවැනි ඇස
ඒදන්ගෙ මලුයනේ
මල් පල දරා ඇත
දෙස නොයවාම ඇස
පටාචාරා - දුවයි ඇය
වැට කඞොලු සිඳ බිඳ
අසුවේද බියෙන් වරදට
මිනිස් සංහතියෙ සාපෙට
නිබ්බුත පද කියූ
කිසාගෝතමී
බැස
සඳළුතල'ඹරෙන්
වැනුවාද අත
එළි පුඤ්ජ ගෙනෙන උළු කැන
නිවී යයි සිය හිමිට බනිමින
ඇදෙයි ඡායාවක්
මඟ දිගේ
හෙමි - හෙමිහිට
Picture - Kusal Kanushka Suraweera
Picture - Kusal Kanushka Suraweera
No comments:
Post a Comment