පහර ලද තැන
ස්නායු නහර ගල් විය
රිදුම් දෙන විට අපමණ
පයින් ලද නුඹ චුම්බනය
හිසින් පිටවෙයි උණුසුම
ගෙලග සිරවෙයි ඉකියම
හූම් හඬ නැතිවම මම
අඳුරු කඳුළක තනිවම
බිඳෙන් බිඳ බැඳ ආ සෙනේ
මුදුව මත සිරවුණු දිනේ
හදින් මතුරා උරා බිව් පෙම
නිමා වුණු බව නොදැනුණේ
උනා දමනා සළු පිළි
කඳුළින්ය පිරිසිදු වුණේ
ගෙවී ගිය අත් වහලු අතරින්
ප්රේමයද අම ගිලිහුණේ
Picture - Blue Valentine Movie
No comments:
Post a Comment