Saturday, March 21, 2015
ප්රිස්මයක් වගේ මිනිසෙක්
තාත්තේ ඔබ හිටිය නම්
දේදුන්නක් වගේ බැබළි බැබළි
දීග යන්න තිබුණා මට
අඳුරට අත දල්වාගෙන
මම කීවෙමි
අතීතයේ පස බිඳ බිඳ
මහ පොළොවෙන් ඔබ මතු විය
"දුවේ ඔබට වැරදී ඇත
මවු-පිය ගුණ දොස් වය වය
රිදව රිදව තව තව හද
හැර ගිය මිනිසුන් අතරෙහි
සැඩ හිරු රැස දරා උරා
දේදුන්නක් මෙන් හැඩ කළ
ප්රිස්මයක් වගේ මිනිසෙක්
මුණ ගැහෙන්නෙ කොහොම එවිට"
මහ කළුවක වුවද පලිඟු
මා වට කළ ආලෝකය
අතර පියා විහිද නටමි
දේදුන්නක් මෙන් බැබළෙමි
Picture - Lauri Blank
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment