Wednesday, April 3, 2013

සිත සියුම් කටුවකින් සූරනා බව දැනෙයි


දුක කියා හඬන කොට උරට උර තියා ගෙන
සිත සියුම් කටුවකින් සූරනා බව දැනෙයි
කොහා අරගෙන ආව වසන්තය එතැනදි ම
මලානික විලස මිය ඇදුණු දුක රහස කොයි

තුඩින් තුඩ අරන් හිත දිදුල මැව් වසත් මිණි
සරත් සමයේ තුරු වදුලු 'තර මෑත් වෙයි
සැලෙන මුදු සියුමැලි වු හදක් මිය ඇදෙන විට
හඳක් වුව අහස මත ගුලි ව වැතිරී හිඳියි
.
කඳු ශිඛර ගිරි වළප මිහිදුමෙන් වැසෙන කල
අකුරු වෙනුවට වලා වුව ද සිතුවම් අඳී
නැවත මිනිසුන් නොමැති අරණකට වැදි මියැසි
සරක් මෙන් මගේ හද ගුමු ගුමුව පුබුද ඒ

2 comments:

  1. කඳු කඳුව නැගි නැගී
    සිඳු සොයන සිතිවීලී
    අසරණව නෙත් යොමා
    මග බලාගෙන හිඳී

    තැනත් නොතැනත් වැටෙන
    අඹ මලක රොන්සුණින්
    ගලන ඉසියුම් සුවඳ
    සිනාසෙයි දෙනෙත් අග

    ReplyDelete