නපුර

තල මලක අරුම දැක
විස්සෝපයෙනි බිම් මල් මෙනෙවියන් කැල
තුරු පලස අහස සුදු ලපය වුණ
නපුර දැක අත් නඟා ඉහළට
බලා සිටින්නෝ ඉපල් ගස් පෙළ

රබරඳුර දිය ව ගිය මොට්ටුව
කිළි පොලන්නෙය යුග ද යුග මතක
සාක්කිය දෙනු පිණිස එකදු පත
නොනැඟි 'රුම නොදැක මහ පොළොව ද

දිය කඳුරු කඳුළු හෙළනු ද බිය ව
සිඳී ඇත ගිම්හානය නොදැක ම
අහස කව් ලිව් අඳුරු පැන්සල
තුඩග ගිලිහී විසිර වැළපෙන

අන්ධකාරය සමඟ මතු වී රකුසු ගොර බිය
නින්ද ගිය සඳ වලා ගැබ අස මන්ද සැඟ වී
කන්ද කපමින් පාය එන්නට බියෙන් මෙන්
සුළඟ සුණු කළ ඉටිපාන ගිලිහී නිවී



Pic - The Morning Winter Mist - Robert & Mihaela Vicol - Public Domain Photos