පුස්පෙ මම
එන ගමන් මඟ
අද ටිකක් ෂොට් එකක් වැදුණා
ඔන්න ඔහෙ වැනි වැනී එනවා
කෙළින් හිටියට බොහොම
කවද කින්ද මන්ද ද හරි ගියේ
මං නැති වරේ ගෙදර ගෑනිත්
අරගෙන ගියා උඹ පුස්පෙ
ඉතිං පුස්පෙ මං
ඇයි එන්නෙ වේලහන ගෙදර
එකට ම යි උඹ මම හිස් කළේ ජීවිතය
පුස්පෙ මේ අගුපිලේ
බෝතලේ අඩිය පේනකොට
මට පෙනුණෙ ඇගෙ ඇස් සානු යුග
නිම්නයක් වෙනකොට ඇය
ගඟක් වෙන්ඩ යි මං හිතුවෙ
ඉරක් වී උඹ පුස්පෙ
ගඟ සිඳ දැම්මා නිම්නෙ
දැන් ඉතින් මේ ලෝකෙ
මල් පිපෙයිද බං ආයෙ
උඹ ඉන්නවද පුස්පෙ
ඈ බලාගන්නවද පුස්පෙ
නිවෙනකල් මගෙ හුස්මෙ
මං තනි වෙලා පුස්පෙ
උඹ කියපන් ඇයට
ඇගේ මුව එපා අහසට
ගොම්මන තමයි රිසි මං
මං මළත් නොපෙනෙන ලොවට
දික්තලා ඇයද පුස්පෙ
දික්පිටිය උඹද පුස්පෙ
මට ඉතින් නොපෙනෙන හීන
උඹට පෙනෙනවද පුස්පෙ
Pic. - RomeoandJulietPaintingWikimediaPublicDomain.jpg
No comments:
Post a Comment