Monday, September 24, 2012

"අම්මටෝයි ඒ කාලේ..."
ඇගේ මුල් වචන තුන
සරසවි රැඳුණු නෙක කතා
ගලා ආ පළමු ඉම

කුරක්කන් මල් පිපී හිනැහෙන
බිම් දිගේ මුදු සුළඟ ඇදුණා
මෝල් ගස් නැඟි තාල සර මැද
ළඳුන් ඉඟ සුඟ යසට දිලුණා

එහා ගෙදරින් මෙහා ගෙදරට
මාලු පිණි රස බොජුන් බෙදුණා
උත්තුංග කඳු ගිරි හිසක් වුව
හැවොම එක හා පයින් නැඟුණා

ගඩොල් කැටයෙන් කැටය එක් කර
අපි ම මියුගුණ සෑය නැඟුවා
නාගදීපේ වඳින්නට නම්
හත්දොහක් අපි පයින් අදුණා

අම්මටෝයි ඒ කාලේ..

No comments:

Post a Comment