Tuesday, September 18, 2012

කවියාණ, කිසිවෙකුත් නොදන්න

නොසැලකීමේ තුඩු ඇනී
ගිලා බසින්නට පළමු එ'නුවර
පළල් මංතලා ගැවසි
තැනි බිම පහස සොයන
කවියාණ, කිසිවෙකුත් නොදන්න

මම ඔබේ මල් අතුළ ගස වෙමි
සියලු නුවරුන් 'විත් ගිමන් නිවන
'මුත් ඔබේ කව ම ගයන!!!
බිඟුට මුව මුව තබනු නොදෙන
ඔබෙ සුවඳ ලොව බෙදන!!!
ඔබ ම අරටුව අරා තැනුණ!!!

 !

No comments:

Post a Comment