දේදුන්න සත්කඩට කැඩුණා
ලේ බිංදු එහි මතුව තිබුණා
යන්න යන බව කියන්නටවත්
බැරි තරං ගිනි අව්ව වැටුණා
උදෑසන මහ රැයට පෙරළා
යොවුන් හදවත නිසල වූවා
කමිස අත මත මුදුව තැවරුණ
දුවගෙ හාදුවෙ සුවඳ දැනුණා
තාත්තා හින්දාම මොහොතක්
ඇස් පියන්නට ලෝබ හිතුණා
දුවේ ඔබ මවු අතේ තියලා
ඈත යන්නට ලෝබ හිතුණා.....................
මැසිමටම රළු දෑත ගෙවුණා
අතේ ධන රේඛාව මැකුණා
නයිට් ඩියුටිය ඇරී එද්දී
දන්නෙ නැතුවම දෑස පියුණා
ඒත් මල්ලියෙ උඹට ඩිංගක් නිදන් ඉඳලා එන්න තිබුණා
No comments:
Post a Comment