මට මා යළිදු
ඉස්තරම් කපු සාරියකින් වැසී
සාරි පැහැයෙන් වොරඳ අබරණ සමඟ
වෙන් වූ කුටියක උස් වූ පුටුවක හිඳ
බරසාර ලිපි ගොනු එකින් එක පෙරළමින්
සියෙරානුලියාවේ චෙක්පත්වලට අත්සන් තබමින්
අලවා ගත් මුවින් යුතුව සෘජු බැල්මක් දරමින්
අහෝ අසරණයෙක්මි,
සහෝදරයාණෙනි යළිත් මට මා හමුවෙයිද
කැලෑ කෙල්ලැයි ඔබ සිනාසෙන විට
උස් කඳු මුදුන් මත දුව පනිමින්
දුනු විද රළ විදින ජල කලාපයන්ට
අකුරු විසි කළ ආකාසයට
සම්ප්‍රාප්තව ඇත තුඟු තාප්ප
කොම්බුවක් පවා මිහිදන්ව
හුස්ම හිරවෙන කල අකුරුවල
නිදහස යැයි තිබුණිද යමක්
ගිලා බසියි එය සමුදුරු පත්ලට
හඬ නඟමින් තෙරපෙමින් ඉහළ අහසට මඟ බලමින්
සියෙරාලියනු මිටියාවතක නලමුදු සුවඳ සුපතමින්
දිය රළකට අසුව අඳුරු පතුලකට ගසා ගෙන යමි
නිර්වාණයේ දොරටුවෙන් බොහෝ ඈතකට විසි වෙමි
අනුකම්පාවෙන් වෙළෙමි
සහෝදරයාණෙනි
මම බොහෝ රහස් දනිමි
වදනකුදු දොඩන්නට නොහැකි
අගුලු ලූ ලවනින් පසු වෙමි
Picture - Evgeny Mukovnin
No comments:
Post a Comment