දැවී යන්නට බැරිය ඔබේ ඇස තුළ මට
සමාගම* දවන විට ඇති තරම් මගෙ ලෙය
ගීතයක් වෙලා කඳු සිසාරා වන දහන
ගැයෙන්නට බැරිය මට
අසිපතක් වෙලා උන් සිඳින සඳ තුරු කඳ
ඇතැම් විට
දුර ඈත පෙදෙසක
කිසි දාක දැක නොමැති
ඕක් තුරු අතර ඇඳී ඇතිද ජීවිතය!!
වැටෙන්නට ඔන්න මෙන්න ව නියමිත
සුසුමක් ව අහසට විසිරෙන
නිල ගිලිහි කාලයකි මෙහි
කතරක කඳුළු ගුලි වුණ
බලාපොරොත්තු ගුලි වෙන
වැහි වලාවක් වුව නොමැති නුබ ගැබ
ජීවිතය ම සිහිනයකි
ඉරි තලා විසි වුණ
අණක් ඕනෑ නම්
වැහි වලාවකට එන්නට
සෙමින් මිය යමි මම
සොහොන් කොත 'ලංකාර වන්නට
ජීවිතය නම් කොහොමත් ම පහසු නැත
දිගට හරහට කැපෙන විට කඳ සමඟ ගස
'පල නොදැරූ ගසකැයි'
නැතැක් අය ලියන්නට ඉඩ ඇත
Pic. - Karol Bak, Polish, born 1961