වේලු

පොල් කඩන වේලු
මහ වැස්සෙ තෙමෙමින
තෙතබරිත ගස් වුව
තෙමී නැති යැයි සපථ වන

තෙමී වැගිරෙන කඳුළින
කුඩා ගෙපැලක් සිහියෙන
ඒ ගෙපැල මැද සුපිපුණ
නෙළුම සනහන අටියෙන
මහ වැස්සේ තෙමෙමින
පොල් කඩයි වේලු

සීතලෙන් ගල් වුණ
හදෙක උණුසුම් සිනාවෙන
කුඩා රොටි දෙකක් වුව ඇති
ලුණු මිරිස් සමඟින
හැබැයි හොඳ රස්නෙට කහට කෝප්පයක් එක්ක

පොල් ගසින් එපිටට
අහස් වුව නැගුමට
නොපැකිළෙයි වේලු
කළු ගැහුණු ළය මදිමින

මගේ සැමියා

සිතා උන්නෙමි
ඔහු

'දෙවියන් විසින් දුන්
පඬුරකැ'යි..

නැත

ඔහු
දෙවියෙකි

Picture - Erhard Loblein

කැඩපත හැම විට ම

ශෝකබරිත මුහුණක් ම

පෙන්වන

මිදුණු හිම කැට

සලිත කරවා සිය වත මත

ලිහී ගිලිහුණු අතැඟිලි

ගම් පියස් බෝ දුර කලි

කතර කර්කශ ජීවිතේ

වැටී වෙහෙසෙන පිය හිමී

සිහි ව කඩතොලු ඉරී ගොස් ඇත

මුහුණ මත සොඳ කැඩපතේ

සොයන්නට දර වනන්තර නැති

රටක ඉපැදී හදේ ගින්නෙන්

කඳුළු සමඟින් පිසින මසවුළු

පාට හළ සායම් ගවුම් පොඩි

තුරුළු කරගෙන රුවැති බිරීඳක්

කෙසඳ බල ගත දරා හිඳිමින්

සිහි ව කැටයම් ඉරිතැලී ඇත

මුවග මත සොඳ කැඩපතේ

විරුවන් විය හැකිද කොහි?

කඳු ද මිටි බිම් වෙයි
අමිල මිනිසුන් මිල වෙයි
හැම විට නොබිය වදන් ඇති
විරුවන් විය හැකිද කොහි

දොරින් එබෙන පොඩි සඳ මුහුණු
තරු දෑස් විකසිත වුණු
අයිස් පලම් ඉල්ලා හඬන සඳ
විරුකමෙහි වග
හඬ ගා නොකියතත් ගෙයි වළද
හැකිළී ඇත ඇගේ කුස

විරුවන් විය හැකිද කොහි
කියන් මට සකිසඳ

Picture - Mainie Jellett, Irish, 1897 - 1944

කන්ද කපා සඳ එන සඳ
ලන්දක පිපි කුන්ද කැකුළු
මේ හැටියට කෝල වෙන්නෙ
මොටද කියාපන්

තරු පරපුර නැත ඉවසිලි
ඇහැ ගහහෙන නොවෙද මිතුරි
උස තුරු වුව ගතු කියාවි
වලාවකට දැන්

එම්ද මම අවසඟ දෙපා ගෙන

මන්ද මාරුතයෙන් වෙළී එන
චන්ද ආලෝකයක දැවටෙන
ලන්ද මත පිපි කුන්ද මල් පෙති
පරවෙලා ඇත සොඳුර තව ම ම

නන්ද වනපෙත පාළු සිතුවම්
පාට කර කර කවිඳු මුමුණුව
සොඳුර නුඹ ගිය කලෙක අත හැර
නින්ද නොම එයි රුදු තුරුණු විය

වෘන්ද වැයුමන් අසල කුසුමන්
සලිත වන'රුම කියා ගයමින්
පියඹ නුඹ ගිය අරණ අත හැර
එම්ද මම අවසඟ දෙපා ගෙන

Picture - Yuri Obukhovsk, Russian, born 1965

තරුවක් අසන්නට
ඉස්පාසුවක් නැති
අඳ බිහිරි බිළින්දෝ
හති හලමින් දුවත්
මල් වෙඩි දකිනු වස්

අද හවස පොල් අත්තක්
උඩට වී හිනා වුණු
සඳ පලුව ගෙදර ගෙනියන්නටැයි කියූ උන්
මල් වෙඩි දකින්නට
දුවන හැටි!!

සිහිනයක-

මා ඇවිද ගිය ඒ මං මාවත් මොනවාද? ඇතැම් විට, පෙර භවයක අප ඇවිද ගිය ඒවා විය හැක. ඒ දෙපස උස් ගසින් හා කහ පැහැති මලින් පිරී තිබිණ. තැනින් තැන වාලුකා කඳු දිස් වන්නට විය. ඔබ සේද සළු පැළඳි කුමරකු ව තුරඟකු පිට නැග කඳු දෙබෑ කර නැගී ආවේ ය. අපගේ බැඳුම වෙනත් භවයන් පුරා දිව ආවෙකැයි හිස ගස්සමින් නොකියා කියා ගියේ ය. විසුළ කහ පැහැ මල් පෙති වශීකෘත ව අප දෙස බලා සිටියහ.

"ප්‍රේමය බැඳුමක් බව වැටහේද සොඳුර?"
"වැටහේ ය ප්‍රියය"
"ඉඳින්, ඉන් මිදිය යුතු බව වැටහේද?"
"නැත."
"හැම භවයක ම ඔබ හා විසීමි. මෙ වර අප හමු නොවීම වැටහේද?"
"නැත.. නැත.. නැත.."

ජීවිත කාලය ම ඔබට ආලය කරමින් ගෙවුමට මට අවැසි ය. නොගැලපෙන ලෝකයන් එක් කෙරුමට මට අවැසි ය. ඔව්, මට ඔබට ආලය කිරීමට අවැසි ය.

පේටන්ට් නොලද ආකාශ වස්තුවක

අජටාකාශගත වනු නොහැකි ව
කර්මන් රේඛාව මත සිට
වැළපෙයි මගේ සිහිනය

කක්ෂයක එල්ලී
බොහෝ කල් වුව
පේටන්ට් නොලද
ආකාශ වස්තුවක
නිදන් වී ඇත
මගේ ප්‍රේමය

Picture - François Fressinier

සින්ද කර හද වෙන් ව ගිය බව

නින්ද එන තුරු නිල් වලාවට මියුරු සිල් පද කිව්වෙමී
කුන්ද වන තුරු හිසෙහි පිපි මල් නෙළා මුනි ගුණ වැන්දෙමී
වින්ද සෙනෙහස මට ම හිමි වී තියෙන්නට පින් පිරුවෙමී
සින්ද කර හද වෙන් ව ගිය බව කෙලෙස මම අදහන්නෙමී

Picture - Josephine Wall

රත් මලෙක පෙති

බුදු පුදට

කුල ගොත් නොනිසි
ඔය ඉවුර මත
රත් මලෙක පෙති

බදුලු ඔය සලයි ලේ
නමුණුකුළ ළය දෙපලු වී...
ඒත්..ඇයි මේඝයද
නිහඬවම ගලන්නේ

රත් මලෙක පෙති
ඔය ඉවුර මත!

Picture - Choi Hung Mitsuda

මට කවි ලියන්නැයි නොකියන්න

මට කවි ලියන්නැයි නොකියන්න
මතක එළි නිවී යන
අන්තිම හුස්මෙදිත්
ජිවිතය ම කවියකැයි සිතේ මට

Picture - Jon Paul

අඳුරුම රැයක
කඳුකර පෙදෙසක
වන ගොමු මැදින් දුවන
ගුරු පාරකට
වෙළ වියන් අතරින් ගලන

තරු එළිය!


අනේ මා රැගෙන යන්න..
නිල් තිත් පෙළ යටින් දුවන
හා පැටවෙක් ළඟට,

ඔබ මගේ
ප්‍රථම වසන්තය
නොවේ
කඳු ගිරෙන්
හිරු පායා

මිණිදැදිරි වුණු
සුදු නෙළුම නොවේ


මල් ආරුක්කු යට ආදරය
තියෙනවාද මල් සුවඳ දෙන
හිමියනේ
අතීතය පුපුරා දවයි හද


තේ ළදළු අතරේ රැඟුම් දෙන
පෙනෙනවාද ඒ නාග හිස
හිමියනේ
ගිලේවිද අප මේ කඳුළු ගඟ

සෙනෙහසේ තොටුපළයි මා
ම'හැරනා දියඹට ඇදී ගිය
යාත්‍රාව ඔබයි
ඔබ එතැයි සිතමින් බලා සිටි

කඳුළු තොට මමයි
ක්ෂිතිජ මායිමෙන් ඇදී ගිය
යාත්‍රාව ඔබයි..

ඇන්ඩ්‍රි...,
දුෂ්කර වූ මාවතක අවසන
පැමිණියෙමි ඔබ වෙත ම

කඳුකර මාවත් අසබඩ
කහ පාට පුංචි මල්
අහුලනු පිණිස

කැනඩාවේ නිල් පාට අහස
සුන්දරය, ඔව්..
සඟවාවි ටෙහෙරානයේ
ලේ ගැලූ බියකරු සිහින-

Source: Prisoner of Tehran: A Memoir by Marina Nemat

මල් පිපී ඇද්දැයි බලමි
සොඳුරු කඳු හිස් මත
ප්‍රේමය හා මුහු ව
නල ද මුසපත් කර

 

සිතුවා ය ඈ

සිතුවා ය
ඈ

කඳු වළල්ලෙන් එ පිට

ශරයූදක මුව
කිරි සයුර සිඹී යැයි

කඳු වළලු,තර
කූඩාරම් අතර
පෙම දෝර ගලා යයි

කහ පාට පුංචි මල්
කඳු දිගේ පිපේ යැයි

Picture - "On the cliffs" (1917) By Dame Laura Knight R.A., R.W.S., from Eaton, Derbyshire UK (1877 - 1970)

මගේ ඇස් කඳුළු වල නිම්නයයි
එය නිමක් වෙන දිනක් තියෙනවද
ඒ දිනෙක හරිත තණ පියැලි ඉඹ
පුංචි දම් පාට මල් පිපේවිද..?

"වැටී ඇත මා යන මං පෙත්හි
ගිම්හානයේ ගිලිහි ගිය අතු රිකිලි
ලාවණ්‍ය කරනු වස් මඟ දෙපස්
මල් පිපෙන තුරු නොරැදෙමි..!!

මෙ සියල් පත් මල් ය
බෝ කල පෙර අමල"

• • හිරු පායා එයි මම හිඳිමි ඉස්තරම් මේසයක් ඉදිරිපිට ඉස්තරම් පුටුවක් මතට වී වීදුරු කවුළුවෙන් එපිට දැරියක් ඇද යන මවකි ඇගේ සුදු ගවුම සෙල්ලමේ රඟ කියයි ! මිනිස්සු දුවත් බස් රිය වෙත හනික එල්ලෙන්න පා පුවරුවේ ඉක්මනින් අඩි තියා පළා වෙළෙ'ඳා දොරකඩ සිහිනයක් පෙරළගෙන පරිගණකයට නෙත යොමා ගෙන මම හිඳිමි පබාවන් මඳක් රළු කොට හිරු නැඟෙයි අහසට පාටක් නොගෙන මුහුණට නිසොල්මනේ ම හිඳිමි මම පාසල් ඇරී ළමා පෙළ කඩ චෝරු සොයා අහල කඩයට ගුරු ළඳුහු සාරි පොට ළෙලවමින් දුවත් විගසට ඉනික්බිති මහ පාර පාලු ය ඉඳහිට ඇදී යයි බස් රිය ඈත අහසේ සෙමින් පින්තාරු වෙයි රත් පෑ අනුමාන කළ නොහී දුර හීන මැද කුරුටු ගාමී මමත් ජීවිතය වැඩ ඇරී නිවෙස් බලා යන මහත් මිනිස් කැල ගණැ අඳුරට ම දියවෙයි කුඩා දෑසින් යුතු ව මම බලා හිඳිමි බොහෝ මිනිසුන් දිව යන ලෝකයේ එක තැනක නැවතීගෙන මම බලා හිඳිමි

• 
  

කතා කරන්න එපා ඔබ
නිමක් නැතිවෙයි කතාවට
සිනිඳු මෘදු දේ නොව ලොව
කෑ ගා කීමට ය ඇත්තෙ එමටම

පියාගෙන් නුවන්
වසාගෙන සවන්, මතු නොව ලවන්
සිටිය හැකි නම් ඔබට
මලක් සේ ඔබ ඉන්න

කෑ ගසා කීවත්
ඔවුහු නොවෙත් වෙනස්
අපතේ නොහැර වදනක්
නිහඬ ව ම පසු වන්න
දිනා ඇතුළත'රුත්
ලෝකයෙන් පිට වන්න...!!!

Tie a Yellow Ribbon!

ගැට ගසනු මැනවි

කහ පාට පුංචි රිබන් පටියක්

පැරණි ම ඕක් ගහ වටේ

තවමම ඔබ මට ආදරේ නම්
තවමම ඔබට මා අවැසි නම්...

හැර සිපිරි ගෙයි බෝ දුර
බලාපොරොත්තුවෙන් ජීවිතය පිරිසිඳ
ඔබ ආදරය සුරැකි නම්
මම එමි වයිට් ඕක් බලා

මියුරූ ම සෙනෙහසේ වදන් පොදි බැඳ
මිහිරී ම පෙර මතකයෙහි සුකිමිද
සොඳුරිය ඔබ පුදසුන මත තැබූ
සැළමුතු පෙම සොය සොයා
එමි මම,
එමි මම වයිට් ඕක් බලා

Source - http://en.wikipedia.org/wiki/Yellow_ribbon

ඔබ යන්න ඉතින් නික්මී
සඳ පහන ගිනි වැදේවී
නිල් නයන පුළිඟු රතු වී
මහ පොළොව ඉරි තැලේවි
කඳු බිමට යා කෙරේවී

සුදු කඳුළු මල් පිපේවී
සඳ පහන ගිනි වැදේවී
මගෙ සිහින ගඟ සිඳේවී

මගේ ප්‍රථම ප්‍රේමය
එඩින්බර්ග් කන්දක වැතිර
බලා හිඳී මා දෙස

මා දිනුවේ ම නැත
පැරදුණා පමණ

බලා සිටියේ ද නැත
හැඬුවේ ද නැත!