රැජිණ පාරෙහි පුරුදු ලෙස

රන්වන් පාට ගෑ ආකාසය තුළින්  මතුව
ස්වර්ගය ඈතින් පෙනෙන කල
ඇවිද යමි ඉරිදා සවස් කල
රැජිණ පාරෙහි පුරුදු ලෙස

ඉඳහිට අත්භූත විලාසෙන් යනෙන
මෝටර් රථයක් මිස වෙනත් කිසිවක් නොවන කල
දැඩි තනිකමක් පැමිණ, ඇවිද යයි මා හා පෙළට
ජීවමානද කියා මා, සැකයකි නැඟ ම'සිත

සට සට ගා වැහි බිඳු වැටෙන කල
විසිවෙමි ස්වර්ගය මතුපිටට
සුළඟට බිම වට තුරුපත් අහුලන
තරුණයෙකි පටු මං පෙතක කෙළවරක....විස්මිතව

Picture - Amalia Iuliana Chitulescu