Saturday, June 14, 2014
ළමා කල දොර හරින යතුර ඇත නැති වෙලා
වසා ඇති දොර අසල නතර වෙමි
කවුළුවෙන් කවුළුවට අඬ ගසමි
ඉගිල යන වවුලනේ මට කියන්
කොහෙද ඇය ගෙන ගියේ
මිදුල මැද වල් වැතිර උසැති හිස් ඔසවලා
සේපාලිකා ගසෙහි මල් බිමට පරවෙලා
දිය කඩිති ගලන මං සොයා ගනු බැරි වෙලා
සියලු ගහ කොළ ඉඳී අමුතු ලෙස ගල් වෙලා
අකුරු නොම දත් පරිදි හෝඩි පොත ගොලු වෙලා
දැහැටි දඬු කැඩූ ගස කරඳ බිම වැතිරිලා
බිම් කඩෙන් බිම් කඩට යටි වියන් බෝ වෙලා
ළමා කල දොර හරින යතුර ඇත නැති වෙලා
Picture - George Goodwin Kilburne 1839-1924
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
දොර තුලින් එපිට වූ මතකයෙහි දොරගුලු මිස කෙසේ විවර කරන්නද වැසී ගිය ළමා කල දොර..
ReplyDelete