Monday, February 10, 2014

මධු සඳ එබෙන සැන්දෑව




මධු සඳ එබෙන සැන්දෑව
කවුළුවෙන් එබී බලා සිටිමු අපි දෙදෙන
අර්තාපල් කොරටුවක් අයිනෙන්
ගලා යයි කුණු කාණුවක්

ජීවිතය වගේ යැයි සොඳුරිය
ඔබ නොම මුමුණයි

එහෙත් අපි
සැඳෑ ආලෝකය නිවී යන
ඈත කඳු උවන් දෙස
එක් ව බලා සිටිමු

වෙනස් අඩි පාරවල් දෙකක්
අහම්බෙන් හමු වුණු තැනක
මුණ ගැසී
වෙනත් වැසි සුළං අවසර
එකට කැලතෙනු දුටුවෙමු
නැත එහෙත්
ඔබ ඔබගේ අඩිපාරෙහිද
මම මගේ අඩි පාරෙහිද
වෙන් වෙන් ව
ගමන් ගත්තෙමු

එහෙත් ඒ කිසිවක්
තුට්ටුවකට නොතකා අපේ හදවත්
එක ම හඬකට ගැහෙමින්
බලා සිටී දැන්
විදුලි බුබුළු එක එක
නැඟෙන
අර ඈත කඳු මුදුන්

එක වර ම කැලතේ
බීර වීදුරුවක
සීතල සමඟ උණුසුම
කුඩා පෙණ කැටිති
විසිර එයි ඉහළට

Picture courtesySixteen Candles (1984)

No comments:

Post a Comment