මිහිරි කිංකිණි නාද

වසත් කාලය පැමිණ
කවුළුවෙන් එපිට සිට
අඬගසයි මල් නෙළන්නට
පැමිණෙන්නැයි නැවත එහි

දියතෙන් නික්ම ගිය පසු
අඳුනා ගනු රිසි නොවිණ
පෙර මගේ යැයි මා බදා හුන් සිරුර
පොරෝනාවක් මෙන් උණුසුමැති ව
ඇවිද යමි උදා සිසිරයට
හැකි විගස

සූර්ය රශ්මියට පෙරළෙයි ලෝකය ම
එහෙත් එය නොම ගනී ගිනියමක් කිසියම් ම
සියුම් තන්තූන් ගෙන වියා ඇති දුහුල් සළු
අතර නොගැටී ඇදෙන ලෙහෙසි ගමනකි නිතොර

සිතියමින් මඟ ලකුණු හෙළි නොකළ කිසි විටෙක
උද්‍යාන මාවත් කිසිදු මිනිසෙකු නැති ව
නමක් නැති නැතැක් මල් පුරා ගෙන මඳ සුළඟ
රැගෙන එයි මිහිරි කිංකිණි නාද විටින් විට

Picture - Claude Monet (French, Impressionism, 1840-1926): The Church at Varengeville, 1882