මා වසන් වසින මෝසම්
නඟන්නේ හද දිය ගුම්
හඬවමින මඳ ගොර බිරම්
තලන්නෙද මල මනරම්
වන මැදට ගෙන පුර සඳ
කවි ලියන මුදු සිඳඟන
කවි ලියන මුදු සිඳඟන
කවි පොතේ සකු දෙනයන
රැයෙහි ඇවිලෙන ගිනි මැල
මෙන්ද ඔබ අත තේ මල
තමලිනී මා හද දුල
කඳුළ වුව මේ හැටි මිල
තියා කඳු මුදුනත ඉර
බුබුළු දමමින් ඇවිලෙන
සැඟවෙමු ය අපි ගල් කුළ
වසන්තය කැටයම් වුණ
කුමට පසු කර උදමන්
රුදා දෙවනව බෝ නම්
මලින් බර වුණු තනිකම්
සිඳ දමමි මුදු තටු මම්
බුබුළු දමමින් ඇවිලෙන
සැඟවෙමු ය අපි ගල් කුළ
වසන්තය කැටයම් වුණ
කුමට පසු කර උදමන්
රුදා දෙවනව බෝ නම්
මලින් බර වුණු තනිකම්
සිඳ දමමි මුදු තටු මම්
pic. - littleblackbookdelhi.com
පට්ට ලස්සන කවියක්......
ReplyDeleteඅරුත් බර පද පෙළක්.. රසවත්.
ReplyDeleteමමත් මේ ඡායාරූපයට කවියක් ලිව්වා ඒත් ඔහේගේ ඒවත් එක්ක අහලකින් වත් තියන්නෙ බෑ...
ReplyDeletehttp://pinthuru.blogspot.com/2012/11/blog-post.html