නැවතුණු පෑනකට තීන්ත දුන් මිතුරිය

එක්තරා සමයක
එක වදනක්වත් නො එන ලෙස
නැවතුණු පෑනකට
තීන්ත දුන් මිතුරියක විය

ඉනික්බිති තීන්තවලින්
හැඩිවන්ට විය පොත් පිටු
අරුත් රහිත ව ද
අරුත් සහිත ව ද

තීන්ත නිම වූ කලී
බිම දූවිලි මත ද
පන්සල් මළු වල ද
නිලෙන් නිරුවත් වුණු අහසේ
වලාකුළු අතර ද

ආලයේ අරුණෝදයෙන් මත් ව
උස් කඳු මුදුන්හි ද
සුරංගනාවියක ව පියඹමින්
සමනල තටු මත ද
අහසේ තරු දහස් විමසන
මඟතලාවන්හිද
තනු නොමැති ව වැයෙන
පියෝනා තත් මත ද
වැරදි සුවඳක් ගැවසි
මල් පොකුරු මත වුව ද

මඟ දෙපස ගලා යන
කුණු කානුවල වුවද
මඟ දෙපස හමුවෙන
හිස් දෑස් බිත වුව ද
රුහිරෙන් තෙත් ව ගිය
සංග්‍රාම බිම් මත ද
වෙඩි උණ්ඩයක් වැදී
මියෙන තුරු හැම දා ම