අදිසි ඈතට විහිදි
දෛවය නමැති තැනිතලා මත
රූකඩ විය හැකද අප
සිතිණි මට ඇතැම් සමවල
දරන සැම තැතක් මැ
නි'ඵල වූ කල
පද්ධතියේ දෝෂයකින් තොර ව ම
අසමත් වන විටහි අප
අල්වා* මට කියන්
'නික්බිති පිය කුමක්දැයි
විදිලි බුබුළ දැල්වුණ ද
එ නොවේ වැ පවසන කල්හි උන්
හිරු එළි වහල යට ඔදෙන්
කළු පාට අත්වලින බත් හොයන බැලයන්ගෙ
ලකුණු පුවරුව මතට කත් අදින වහලුන්ගෙ
හදක ළතෙතක් නොමැති උන්ගේ ද දරුවන්ගෙ
ගොදුරු හරියන බිමෙක අප විදිලි එළි කොහිද
හඬ නඟාපන් මිතුර උන්ට අප පෙනේවිද
මහා අකුණක් ලෙසින් නැඟෙන තුරු?
*තෝමස් අල්වා එඩිසන්
No comments:
Post a Comment